fratres nostri conuerterant vnum potentem ad fidem Christi, in cuius hospitio continué habitabam, dum fui ibi, qui semèl dixit mihi, Ara, i. pater, vis tu venire et videre ciuitatem istam: et dixi quòd sic, et ascendimus vnam barcham, et iuimus ad vnum monasterium maximum, de quo vocauit vnum religiosum sibi notum, et dixit sibi de me.

Ipsa vellet ut venires, si deceret virginem: 40 Jam tribus choros videres feriatos noctibus Congreges inter catervas ire per saltus tuos, Floreas inter coronas, myrteas inter casas: Nee Ceres nee Bacchus absunt, nee poetarum Deus; De tenente tota nox est pervigilia canticis: 45 Regnet in silvis Dione; tu recede, Delia.

[Footnote C: Compare Ovid's 'Metamorphoses' I. 84: Os homini sublime dedit, coelumque videre Jussit et erectos ad sidera tollere vultus.