24 examples of decus in sentences

He was English through and through, Not Greek, nor French, nor Jew, Though well their tongues he knew, The living and the dead: Learned Erasmus said, Hie 'unum Britannicarum Lumen et decus literarum.

Decus et solamen.

Non tamen annorum series, non flamma, nec ensis; AEternum potuit hoc abolere Decus.

Mecaenas, atavis edite regibus, O, et praesidium et dulce decus meum, Dii faciant votis vela secunda tuis.

stileth him, Britanicarum Literarum Lumen & Decus:

Nec tu delicias nimis aspernare fluentes, Nec sero dominam venientem in vota, nec aurum, Si sapis, oblatum: (Curijs ea, Fabricijsque Grande sui decus ij, nostri sed dedecus aeui;) Nec sectare nimis: res vtraque crimine plena.

They lose grace and glory; [1902] "brevis illa voluptas Abrogat aeternum caeli decus" they gain hell and eternal damnation.

[6097]So did Lucretia, a lady of Senae, after she had but seen Euryalus, in Eurialum tota ferebatur, domum reversa, &c., she would not hold her eyes off him in his presence, [6098]tantum egregio decus enitet ore, and in his absence could think of none but him, odit virum, she loathed her husband forthwith, might not abide him:

Non est regni decus, sed carceris esse custos.

1. Natus in florentissima totius orbis civitate, nobilissimis parentibus, corpores vires habuit et rarissimas animi dotes, uxorem conapicuam, pudicam, felices liberos, consulare decus, sequentes triumphos, &c. 929.

Omnis enim res, virtus, fama, decus, divina, humanaque pulchris Divitiis parent.

Veteres Gorgonis fabulam confinxerunt, eximium formae decus stupidos reddens.

Elige iter vitae, ut mavis: prudenua, lausque, Permeat omne forum; vita quieta domi est; Rus ornat natura; levat maris aspera lucrum, Verte solum, donat plena crumena decus; Pauperies latitat; cum conjuge, gaudia multa Tecta ineunt; coelebs impediere minus; Mulcet amor prolis, sopor est sine prole profundus; Praecellit juvenis vi, pietate senex.

Telluri arboribus ver frondens, sidera coelo, Graeciae et urbs, urbi est ista propago, decus.

Te manet, imperii, Roma, perenne decus.

Laevum at utrumque decus, juveni quod praebuit olim Turba senum, juvenes nunc tribuere seni.

Decus hortorum.

Quod huic Officium, quæ laus, quod Decus erit tanti, quod adipisci cum colore Corporis velit, qui dolorem summum malum sibi persuaserit?

lumenque juventæ Purpureum, et lætos oculis afflârat honores: Quale manus addunt ebori decus, aut ubi flavo Argentum Pariusve lapis circundatur auro.

[To this interesting communication we may add that "The Office of St. Thomas of Lancaster," which begins, "Gaude Thoma, ducum decus, lucerna Lancastriæ," is printed in the volume of "Political Songs" edited by Mr. Wright for the Camden Society, from a Royal MS.

4. n. 3; dulce decus, i. 244; dying requests, iv.

Quod huic Officium, quæ laus, quod Decus erit tanti, quod adipisci cum colore Corporis velit, qui dolorem summum malum sibi persuaserit?

Timet videri, ne suum, Dum prodit, amittat decus, The heroic strictness and self-denial of the early Church were the objects of admiration, as what ought to be the standard of Christians; but people did not yet like to talk much about attempts to copy them.

"'O et presidium et duice decus meum,'" he quoted, never stopping until he had finished She ode.

24 examples of  decus  in sentences