6 examples of fugere in sentences
Et tamen omnibus hominibus contra serpentes inest venenum: ferùntque ictas saliua, vt feruentis aquæ contactum fugere.
Patet exitus; si pugnare non vultis, licet fugere; quis vos tenet invitos?
Cum fugere haud possit, fractis victoria pennis
Volto ritrorso; scilicet, versus ortum suum, vel contra: el mar fugire; idest, et Mare Rubrum fugere hinc inde, quando fecit viam populo Dei, qui transivit sicco pede: fu qui mirabile a vedere; idest, miraculosius, chel soccorso que, idest, quam esset mirabile succursum divinum hic venturum ad puniendos perversos."
Cujus defatigationem fugere debemus, præsertim adjunctâ Satietate.' Tull. 'de Senec.'
'Si vulnus tibi monstratâ radice vel herbâ Non fieret levius, fugeres radice vel herbâ Proficiente nihil curarier' Hor.