He has not in one scene throughout introduced above two speakers, in compliance with Horace's rule in his Art of Poetry; nec quarta loqui persona laboret.

Post has itaque Imperatoris defuncti miseras exequias, nullus omnino audebit de ipso loqui coram vxoribus et filijs, et propinquis, sed nec nominare, quia per hoc putarent derogari paci, et quieti illius, qua non dubitant eum dominari, in maiori satis gloria Paradisi quam hic stetit.

Ego verò de visione mea nihil ausus sum scribere, vel loqui, quia et fratres singuli inhibuerunt, nisi de his, quæ corporalitèr intuebamur, et passi sumus.

Ante cuius conspectum sunt Barones sui, et multi alij nobiles cum sua gente maxima, quorum nullus audet loqui nisi a domino licentia petatur exceptis fatuis et histrionibus, qui suum dominum consolari habent; Illi etiam nihil audent facere, nisi secundum quod Dominus voluerit eis legem imponere.

2. Cogitata loqui.

Plus accipiunt tacere, quam nos loqui.

Ea quorundam est inscitia, ut quoties loqui, toties mordere licere sibi putent.

Genibus flexis loqui cum illo voluit, et adstare jam tum putavit, &c. 2595.

fit enim fere ut cogitationes nostrae et sermones pariant aliquid in somno, quale de Homero scribit Ennius, de quo videlicet saepissime vigilans solebat cogitare et loqui.

Furibundus putavit se videre imaginem puellae, et coram loqui blandiens illi, &c. 5585.

Et ea loqui posset quae soli amatores loqui solent.

Et ea loqui posset quae soli amatores loqui solent.

Dî, quibus imperium est animarum, umbræque silentes, Et Chaos, et Phlegethon, loca nocte silentia late; Sit mihi fas audita loqui!

Grais ingenium, Grais dedit ore rotundo Musa loqui, praeter laudem nullius avaris.

[Footnote 1: "Interdum non Paganum philosophum, sed apostolum loqui putes".]

This author adduces several reasons for his opinion; one of which is the following: "Thirdly, it is found to have a Preposition set before it, an other sure sign of a Substantive; as, 'Ille nihil præter loqui, et ipsum maledicè et malignè, didicit.'

"Principes cessabant loqui.

'Sit mihi fas audita loqui!' Vir.

Dî, quibus imperium est animarum, umbræque silentes, Et Chaos, et Phlegethon, loca nocte silentia late; Sit mihi fas audita loqui!