13 examples of socius in sentences

Ut quibus in aedibus Ipse olim socius inclaruisset, In iisdem memoria ejus potissimum conservaretur, Honorarium hoc monumentum Anna Maria filia Jonathan Shipley, Epis.

Facto mane misit Kadi pro rebus fratrum prædictorum nostrorum, et tunc inuentus est frater Petrus de Senis quartus socius fratrum prædictorum, quem ad Kadi duxerunt:

Domo autem sic accensa, socius meus et famulus de domo exierunt, et me solum cum ossibus dimiserunt, qui videns ignem supra me, ossa accepi et cum illis in angulos domus recollegi.

Deo nostro impetrare, nos cum ossibus in mare proijcerent: Tunc ego et socius fecimus orationes, vouentes multas missas de beata virgine celebrare, sic quòd ventum placeret sibi nobis impetrare.

[criminal law] confederate; accomplice; complice; accessory, accessory after the fact; particeps criminis [Lat.]; socius criminis [Lat.].

Consequently praise should be as rare as is now the case with blame, which is withheld under the influence of personal considerations, coupled with the maxim accedas socius, laudes lauderis ut absens.

2. Nota quod arnicas bonus et dilectus socius, narrationibus suis jucundis superat omneni melodiam.

The costume (will he agnize it?) was as of a desk-fellow or Socius Plutei.

quondam Socius.

If this be so, we may regard the socius as having a share both in the management and the liability, while the particeps merely put his money into the undertaking.

Magnatorum socius et peregrinorum, Admixtus tandem, caetui cruce signatorum Non visurus amplius terram.

One might call it a social difference, for after all, the common socius of us all is the great universe whose children we are.

If materialistic, we must be suspicious of this socius, cautious, tense, on guard.

13 examples of  socius  in sentences