Ze zijn zoo door-en-door Hollandsch, als de Camera Obscura b.v., als héélvéél van Multatuli, dat vreemdelingen er gewoonlijk onverschillig voor blijven, inzonderheid als niet de intrigue van den roman op zichzelf belangstelling wekt, als wederom bij BETJE.

zeide de oude vorst, trachtende onverschillig te schijnen;

Toch was hij niet onverschillig in het vervullen van zijne plichten tegenover de wereld.

Verbod aan alle vrouwen, onverschillig van welken stand, om zich nieuwe kleederen te laten vervaardigen van goud- of zilverbrokaat, of van niet effen zijde.

Wie goed is, is goed, onverschillig op welken

" Doch drie maanden waren verloopen en nog was hij er niet onverschillig onder geworden;

ternauwernood slaat zij een oog ter zijde, en zegt onverschillig tot een klein kind, dat zich te barsten schreeuwt:

De huishoudster stelde haar aan de onderwijzeressen voor, maar de meesten toonden zich vrij onverschillig omtrent haar komst;

Er zal ook een tijd komen, dat ik er even onverschillig aan denk.

"Doe mij de eer binnen te gaan," zeide hij, terwijl hij zijn best deed er onverschillig uit te zien en voor zijn bezoekers de deur van het atelier opende.

"Ga stil en onverschillig door het volk tot in het boschken, achter de tweede mik!

Hij zag de dorpelingen voor hem uit den weg gaan, ze lieten hem alleen in de herberg waar hij binnenkwam, ze vermeden hem aan te sprekende leute en 't gelach hielden op waar hij zich vertoonde ... en de boomen en 't gras en de vruchten groeiden en de zon schong daar zoo allemachtig onverschillig over, dat Verlinde zijne eigene zaak zoo klein vond, iets dat lang geleden en uitgewischt was.

maar blijkbaar had dit op den draak niet den minsten invloed, want hij wees weer onverschillig naar de plek, zeggende:

Zoo dikwijls hij een som geld had, die hij kon missen, ging Geoffrey aldus met haar naar den juwelier of de modiste, en stond er onverschillig bij, terwijl zij voor dat bedrag kocht.

"ik ben uwe zedenmeesteresse niet, het is mij natuurlijk onverschillig met wie UEd.

Zoodra echter een neuswijze, kleine jodenjongen zijn hand uitstrekte, om den zilveren knop van mijn rijzweep te bevoelen, sloeg mijn mokhasni, die tot nu toe onverschillig naast mijn kleêren op het zand had gezeten, met de kolf van zijn geweer tegen het been van den knaap, zoodat de arme zondaar op het zand viel.

Duvaucel noemt den Siamang langzaam, dom, onbeholpen, lui, onhandig, vreesachtig en vervelend, onverschillig tegenover zijne verzorgers en onvatbaar voor welwillende, zoowel als voor wraakzuchtige gevoelens.

Ik glimlachte haar onverschillig toe.

Daar werd het aannemen van het geloof van den Islam, onverschillig om welke reden of op welk motief ook als de grootste lafhartigheid beschouwd, waaraan een christen zich schuldig kon maken.

de andere bengelden en zwaaiden onverschillig heen en weer om goed het evenwicht te bewaren onder het wippenop en neer, op en neer.

Het scheepsvolk, Boegineezen met stoute gezichten, zonen van zeevaarders, die meteen zeeroovers waren op de wijde wateren tusschen Malakka en Nieuw-Guinea, zien onverschillig langs de groote stoomboot heen die hun vaartuig dicht voorbijstreeft.

En was zij koud en onverschillig tegen hem, dan voelde hij zich vreeselijk ongelukkig.

Te Interlaken sleten ze het aanzienlijke hotelleven van dat beminnelijke stadje en deden onverschillig mee aan de geblazeerde luiaardij van kosmopolitische aristokraatjes, welke in een far-niente van rijk allooi de leêgheid van hunne ziel en de verveling van hunne kapotte zinnen trachten te verbergen.

Daarna keken zij onverschillig rond.

Ik merkte op, dat de slaaf of mindere zijn neus drukte tegen elk dien hij ontmoette, onverschillig vóór of na zijn meester, het opperhoofd.