The first glance told Wilder that the latter was Fid, who was so far recovered from his debauch as to tread the giddy height with as much, if not greater, steadiness than he would have rolled along the ground, had his duty called him to terra firma.

Explicit itinerarium à terra Angliæ, in partes Hierosolimitanas, et in vlteriores transmarinas, editum primò in lingua Gallicana, à Domino Ioanne Mandeuille milite, suo authore, Anno incarnationis Domini 1355.

In ea sunt pulcherrimi senes, vbi homines nent et filant, et faeminæ non: haec terra correspondet Chaldeæ versus transmontana.

Te sterili functum cura, vocumque salebris Tuto eluctatum, spatiis sapientia dia Excipit aethereis, ars omnis plaudit amico, Linguarumque omni terra discordia concors Multiplici reducem circumsonat ore magistrum.

" [Footnote 1: It is thus that Mr. Munro renders "Linquitur, ut merito maternum nomen adepta Terra sit, e terra quoniam sunt cuncta creata.

Ne terra dehiscat.

Sara seminata in lei l'Autorita di Sarra, la Fedelta d'Esther, e la Sapienza di Abba; la vogliamo con l'occhio della colomba che guarda il cielo, e la terra e con la bocca dello

Plena est omnis terra gloria ejus (Isaias vi. 3).

Primò transiens Mare Maius me de Pera iuxta Constantinopolim transtuli Trapesundam, quæ antiquitùs Pontus vocabatur: Haec terra benè situata est, sicut scala quaedam

Ad hæc, in illa terra quilibet homo habet ante domum suam vnum pedem fasciculorum, ita magnum sicut esset vna columna, et pes ille non desiccatur, dummodò adhibeatur sibi aqua.

Non però volse indi Medor partire Prima ch'in terra il suo signor non fosse, E Cloridan col

dies illic in fuerore Solis iacuerunt, et ita recentia et redolentia inuenta fuerunt sicut illa die quandò martirizati erant: quod videntes Christiani qui in illa terra habitabant, praedicta corpora ceperunt, et honorificè sepelierunt.

Explicit itinerarium à terra Angliæ, in partes Hierosolimitanas, et in vlteriores transmarinas, editum primò in lingua Gallicana, à Domino Ioanne Mandeuille milite, suo authore, Anno incarnationis Domini 1355.

ei terra potestatis magni Imperatoris Indiæ, qui semper vocatur Præsbyter Ioannes.

Manda fuor sangue la recisa scorza, E fa la terra intorno a sè vermiglia.

Quam sordet mihi terra quum coelum intueor.

The "well-languaged Daniel," of whom Ben Jonson said that he was "a good honest man, but no poet," wrote, however, one fine meditative piece, his Epistle to the Countess of Cumberland, a sermon apparently on the text of the Roman poet Lucretius's famous passage in praise of philosophy, Suave, mari magno, turbantibus æquora ventis, E terra magnum alterius spectare laborem.

So Medea in Ovid's Metamorphoses, Stantia concutio cantu freta; nubila pello, Nubilaque induco, ventos abigoque, vocoque; Vivaque faxa sua convulsaque robora terra Et sylvas moveo; jubeoque tremiscere montes, Et mugire solum, manesque exire sepulchris.

Et terra nigra in memoriam diræ mortis, qua caro ipsius Imperatoris, quæ terra est, in terram ibit corruptionis.

"Ita per omnes terras multiplicati sunt ut grande periculum patiatur ecclesia Dei."

Dehinc ad sex passuum succedit ibidem propinquans Imperatori discus aureus terra nigerrima plenus.

Ad istius regni Baccariae extremitates in Orientum finitur terra potestatis

In qua Thomae vivit memoria: Felix terra quae dedit praesulem

outra la terra normanda part la fera mar prionda; e si·m suy de midons lunhans.

It has been found that the substance, called very improperly, terra sigillata of lemnos, is nothing more than the powder made of the pulp of the fruit of the Baobab.