Welk voorzetsel te gebruiken met vragen
Ik voelde een soort gêne, kon er niet zoo gemakkelijk toe overgaan, hem te vragen naar byzonderheden uit zijn leven, naar datgene, dat men zoo graag leest.
Spilgoed vraagt aan Mevr. Willis, of ze de verkeering van Willem en Aletta goedvindt.
"Ik zou van deze gelegenheid om u te onderbreken wel graag gebruik maken om u een paar vragen te stellen.
Hans hield een half uur stil, deelde ons sober ontbijt, antwoordde met ja en neen op de vragen van mijn oom betreffende den toestand van den weg, en toen men hem vroeg, waar hij den nacht dacht door te brengen, antwoordde hij alleen:
En toch, nu het ging om het innigste, het eigenaardig-persoonlijke, kreeg hij het gevoel dat ik vroeg om te strijden, en heel-even stonden we als blazende katers tegenover elkaar;
En toch trok het de aandacht van Willem Kloos, die mij een langen brief schreef om mijn medewerking te vragen voor de Nieuwe Gids.
Al vroeg op 't pad!
Niemand kon ze raad vragen in haar omgeving; ook niet
Het viooltje staarde vragend van den eenen boom naar den anderen, van den anderen weer naar een volgenden en dan weer naar volgende boomen, die achter elkaar schoven en in de verte weg-reiden.
Dus aangenaam gestemd, wel wetend dat sommigen een zekere soort honger beter bekomt dan het brood des levens, leidde ik het gesprek in met een vraag naar de evolutie van zijn ideeën sinds het verschijnen van zijn eerste werk.
Alleen Elze vroeg met korte zinnetjes haar vader allerlei dingen, die den prins voorbij gingen.
"Dit volgende, zegt gy, wat "volgende?"Bemoei u met de oplossing uwer eige vragen (of myner vragen aan u, zo ge wilt,)
En hij herhaalde de vraag in het engelsch.
" Toen mijn oom de vraag op het gebied der vooronderstellingen overbracht, kon ik niet meer antwoorden.
Voor ik, van heel ver, hierheen kwam, heb ik mij, uw vraag voor oogen houdende, zes weken afgezonderd van alle menschelijk verkeer: vastende, biddende, en alleen overdenkende het antwoord dat op die vraag te geven is.
Dit zijn Belgen niet gauw naar mijn ondervinding, maar àls ze het worden, zijn 't zeer fijne cosmopolitische geesten endan zijn ze er vroeg bij, hebben een gevestigd oordeel over de dingen des levens als een ander nog studeert....
Ik vraag u ... halt, ook ik wil eens mooipraten: ik wensch gevraagd te hebben, myne heeren, wie de gedachte aan «praatjes» zou kunnen bezitten, als hy ter verdediging van JUT, het inschrift hoort aanhalen, waarmee die preux den bybel zyner welbeminde versierde, kort nadat ze met hun beidjes mevrouw VAN DER KOUWEN en LEENTJE BEELO zoo ridderlyk van alle wereldsche zorgen hadden bevryd?
Haar echtgenoot, een prachtige jonge man met lange blonde hairen en een vriendelijken lach om de lippen, leidt ons zijne woning binnen, richt eenige bescheiden vragen tot ons, en laat ons zijne heiligenbeelden zien:
Uilenspiegel vroeg tot Nele:
Vast klemde hij het sleuteltje aan zijn borst en de lippen opeen, terwijl hij iedere vraag met schouderophalen beantwoordde.
Marie hield al sprekende, om het waarschijnlijk te maken, dat wat zij zeide zeer goed bedacht was, haar vork rechtop stijf op tafel gedrukt, terwijl Mathilde alles beaamde en alleen een enkele maal flauw gesproken vraagjes over Felix deed, of hij goed had opgepast, of hij flink had gespeeld.
het is niet de vraag om feiten te verklaren, maar er ons voordeel mee te doen!
Toen kwam de vraag bij mij op, of hij dan niet aan zijn indrukken iets toe deed?
het antwoord van haar Opperhoofd te Firando op de hem in 1637 gedane vraag omtrent de kansen van een tocht naar Korea, luidde zoo weinig bemoedigend dat bij de Bataviasche Regeering niet de lust kon opkomen zulk een avontuur te wagen.
hem, die God vraagt naar Waarheid