Eius possessionis valor æstimatur in anno 30.

Animalium hominumque effigies monstriferas circa extremitates eius gigni minimè mirum, artifici ad formanda corpora effigiésque caelandas mobilitate ignea.

Hos in alio non spirare coelo, ideoque ad finitimos reges non pertrahi, neque ad Alexandrum magnum pertractos, Beton itinerum eius mensor prodidit.

Ad detegendam eius potentiam, satis sit inter prodigia posuisse gentes.

Antonius Beckus episcopus Dunelmensis fuit, regnante Edwardo eius appelationis ab aduentu Gulielmi magni in Angliam primo.

Sed de Antonio, et eius scriptis fusiùs in opere, cuius titulus de pontificibus Britannicis, dicemus.

domus Christianorum, qui Nestoriani sunt et Schismatici, et cum illic essent, hospitati sunt in domo cuiusdam illorum; contigit dum ibi manerent litem oriri inter virum domus, et vxorem eius, quam sero ver fortiter verberauit, quæ suo Kadi, i. Episcopo conquesta est; à qua interrogauit Kadi, vtrum hoc probari posset?

Cui Saraceni non adquiescentes eum violentèr in ignem proiecerunt: ignis autem ita accensus erat, quòd nullus eum videre poteret, vocem tamen eius audierunt, inuocantem semper nomen virginis gloriosæ; Igne autem totalitèr consumpto stetit frater Iacobus super prunas illaesus, et laetus, manibus in modum crucis eleuatis, in coelum respiciens, et Deum laudans et glorificans, qui sic declararet

Angelis et alijs Sanctis eius, die sequenti post martyrium fratrum praedictorum Melich dormitioni se dedit, et ecce apparuerunt sibi isti fratres gloriosi, et sicut Sol, lucidi, singulos enses tenentes in manibus, et supra eum eos sic vibrantes, quod vt si eum perfodere ac diuidere vellent: qui excitatus horribilitèr exclamauit sic, quòd totam familiam terruit: quæ sibi accurrens quaesiuit, quid sibi esset?

Tunc Daemon respondet, et si dicat, viuet, filius vadit et ministrat illi vsque ad plenam conualescentiam: Si autem dicat, morietur, Sacerdos ibit ad eum, et vnum pannum super os eius ponet, et suffocabit eum, et ipsum mortuum incidet in frusta, et inuitabuntur omnes amici, et parentes eius ad comedendum eum cum canticis, et omni laetitia, ossa tamen eius honorificè sepelient.

Tunc Daemon respondet, et si dicat, viuet, filius vadit et ministrat illi vsque ad plenam conualescentiam: Si autem dicat, morietur, Sacerdos ibit ad eum, et vnum pannum super os eius ponet, et suffocabit eum, et ipsum mortuum incidet in frusta, et inuitabuntur omnes amici, et parentes eius ad comedendum eum cum canticis, et omni laetitia, ossa tamen eius honorificè sepelient.

Tunc Daemon respondet, et si dicat, viuet, filius vadit et ministrat illi vsque ad plenam conualescentiam: Si autem dicat, morietur, Sacerdos ibit ad eum, et vnum pannum super os eius ponet, et suffocabit eum, et ipsum mortuum incidet in frusta, et inuitabuntur omnes amici, et parentes eius ad comedendum eum cum canticis, et omni laetitia, ossa tamen eius honorificè sepelient.

Cum autem ego eos de tali ritu reprehendi, quaerens causam: Respondit vnus mihi, hoc facimus ne vermes carnes eius comedant, tunc eius anima magnam poenam sustinerit, nec poteram euellere eos ab isto errore: et multæ aliæ nouitates sunt ibi, quas non crederent, nisi qui viderent.

Cum autem ego eos de tali ritu reprehendi, quaerens causam: Respondit vnus mihi, hoc facimus ne vermes carnes eius comedant, tunc eius anima magnam poenam sustinerit, nec poteram euellere eos ab isto errore: et multæ aliæ nouitates sunt ibi, quas non crederent, nisi qui viderent.

columnas aureas, et omnes muri eius cooperti sunt pellibus rubeis quæ dicuntur nobiliores pelles de mundo:

Et in medio palatij est vna pigna altitudinis duorum passuum, quæ tota est de vno lapide pretioso nomine merdochas; et est tota circumligata auro, et in quolibet angulo eius est vnum serpens de auro qui verberatos fortissimé: Habet etiam haec pignaretia de margaritis, et per istam pignam defertur potus per meatus et conductus qui in curia regis habetur; et iuxta eam pendent multa vasa aurea cum quibus volentes bibere possunt.

A latero verò dextro ipsius Canis residet filius eius primogenitus, regnaturus post ipsum, et inferius ipso omnes qui sunt de sanguine regio: Ibi etiam sunt 4. scriptores scribentes omnia verba quæ dicit rex;

Curia eius optime ordinatur per denarios, centenarios, et millenarios, et taliter quòd quilibet in suo ordine peragit officium sibi deputatum, nec aliquis defectus reperitur.

Gens illius terræ moratur communiter in tenorijs factis ex feltris nigris: Principalis ciuitas sua murata est pulcherrimè ex lapidibus albissimis, et nigerrimis interescalariter dispositis et curiosè compositis, et omnes viæ eius optimè pouatæ.

In hac valle ab vno eius latere, in vno saxo vnam faciem hominis vidi, quæ ita terribilitèr me respexit, quòd omnino credidi ibi fuisse mortuus: Sed semper hoc verbum (verbum caro factum est et habitauit in nobis) protuli, et cruce me signaui, nec propiùs quàm per 7. passus, vel 8.

Et tunc fecit nobis signum quod recederemus, ne equi venientes in aliquo nos offenderent; statimque ab eo discessimus, atque diuertimus, et iuimus ad aliquos Barones per fratres nostri ordinis ad fidem conuersos, qui in exercitu eius erant, et eis obtulimus de pomis praedictis, qui cum maximo gaudio ipsa accipientes ita videbantur laetari, ac si praebuissemus eis familiaritèr magnum munus.

Verbis igitur senis attonitus et stupefactus, praesertim cùm Senex ille statim post dictum ab eius aspectu disparuit; reuerti decreuit; Et reuersus est in bona prosperitate nullam sentiens grauedinem corporis, seu aliquam infirmitatem; Cùmque esset in conuentu suo Vtinensi.

Vltimo die mensis Octobris, episcopus Wintoniensis accessit ad concilium Constanciense, peregrinaturus Hierosolymam post electionem summi pontificis celebratam, vbi tantum valuit eius facunda persuasio, vt et excitaret dominos Cardinales ad concordiam, et ad electionem summi pontificis se ocyùs præpararent.

Et si aliquis contra priuilegium et articulos eius aliquid ageret, non sinatis, nec vos facite: et impediri non sinatis eos, vt rectà Constantinopolim venientes in suis negotiationibus sine molestia esse possint.

Franc. & Hiberniæ Rex, Cantabrigiam suam nuper inviseret, ibidemq; Musarum, atque eius animi gratiâ dies quinque Commoraretur.